Cerkiew greckokatolicka św. Demetriusza (Dymitra), Rycerza i Męczennika, powstała w latach 1867-72 w miejsce poprzedniej, pochodzącej z końca XVI w. Jej budowniczym był niejaki Kondracz, który jako pierwszy zastosował obcy dla łemkowszczyzny, a popularny w Rosji i na Bałkanach wzorzec cerkwi na planie krzyża i zwieńczonej masywną kopułą. W efekcie powstała piękna cerkiew, łącząca w sobie typową dla cerkwi łemkowskiej wieżę znajdującą się nad babińcem oraz zupełnie obcą tej architekturze bryłę na planie krzyża i masywną kopułę zamiast delikatniejszego hełmu baniastego.

Wnętrze również zostało zaprojektowane przez cenionych artystów. XIX-wieczny kompletny ikonostas jest autorstwa A. i M. Bogdańskich ze Lwowa. Plafon „Wniebowstąpienie” namalowany został przez J. Bogdańskiego, ucznia J. Matejki. W cerkwi znajdują się również dwa ołtarze boczne przedstawiające Matkę Bożą z Dzieciątkiem oraz Cyryla i Metodego, a ściany częściowo są pokryte polichromią z 1876 r. Stacje drogi krzyżowej wykonane zostały w 1980 r. przez rzeźbiarza ludowego J. Kuczaja.

W 1951 r., z powodu wysiedlenia tutejszych Łemków w ramach Akcji Wisła, cerkiew zamieniona została na kościół rzymskokatolicki pw. Narodzenia NMP.

Cerkiew znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej: opis szlaku, obiekty, charakterystyka kościołów i cerkwi Ziemi Sądeckiej.

Obok cerkwi znajduje się duży plac zabaw.

O „złockiej ikonie” wspomina J. Harasymowicz w wierszu „W lesie listopadowym”, znanym zwłaszcza jako piosenka grupy Dom o Zielonych Progach.