To najstarszy kościół w Zakopanem - powstał w 1847 r. z inicjatywy ówczesnych właścicieli dóbr Zakopiańskich, rodu Homolacsów. Początkowo pod wezwaniem św. Klemensa, obecnie Matki Boskiej Częstochowskiej, w całości drewniany, o dość topornej konstrukcji, jednonawowy.

Niewątpliwie to jeden z najpiękniejszych zabytków dawnej zabudowy góralskiej. Tym bardziej, że powstał jeszcze przed "odkryciem" Zakopanego przez Chałubińskiego i przyjazdami pierwszych letników. Z tego "przedturystycznego" okresu przetrwało do dziś oprócz kościółka jedynie kilka zagród na ul. Kościeliskiej, reszta drewnianej zabudowy Zakopanego to już raczej owoce fascynacji góralszczyzną przez przyjezdnych, niż oryginalna sztuka Podhala - tym bardziej polecam go odwiedzić. 

Przy okazji wizyty w kościółku koniecznie przespacerujcie się po sąsiednim Cmentarzu na Pęksowym Brzyzku - jest to jedno z tych magicznych miejsc Zakopanego, które każdego miłośnika gór chwycą za serce!

Po wejściu zaskakuje bardzo niskie jak na kościół sklepienie i mrok panujący wewnątrz. Proste, wykonane w surowym drewnie wnętrze jest bardzo urokliwe, dobrze wkomponowują się w całość neobarokowe ołtarze wykonane przez ludowego rzeźbiarza Wojciecha Kułaka Wawrzyńcoka. Malowana na szkle Droga Krzyżowa wykonana została współcześnie przez Ewelinę Pęksową.

Pierwszym proboszczem został w 1848 r. ks. J. Stolarczyk pochodzący z okolic Jordanowa. Dokończył budowę kościoła, utworzył przy kościele cmentarz zw. Cmentarzem na Pęksowym Brzyzku („Pęksowy”, gdyż grunt pod cmentarz podarował Jan Pęksa, zaś „brzyzek” oznacza w gwarze urwisko nad potokiem, a za cmentarzem zaczyna się urwisko nad Cichą Wodą) i szkółkę parafialną. Szybki rozwój zakopanego od pocz. lat 70-tych XIX w. spowodował, że kościółek przestał wystarczać potrzebom dynamicznie rozrastającego się miasteczka i już w 1877 r. ks. J. Stolarczyk położył fundamenty pod budowę kościoła Św. Rodziny, do którego parafia została przeniesiona w 1899 r.

Za kościołem, przy alejce prowadzącej na cmentarz, stoi kaplica z początku XIX w. pod wezwaniem świętych męczenników Andrzeja i Benedykta, zwana kaplicą Gąsieniców. Podobno zbudował ją Paweł Gąsienica z pieniędzy pochodzących ze zbójowania. Wykonana z kamienia, dach kryty jest gontem. Przed wybudowaniem kościoła odbywały się przy niej okazjonalne msze, później jednak zaczęła popadać w ruinę. Wyremontowano ją po wojnie, zdewastowane wnętrze zostało na nowo zaprojektowane przez zakopiańskiego rzeźbiarza A. Kenara, a z czasem, z powodu licznych kradzieży wyposażenia, wstawiono kratę.

>>Aktualności parafialne<<